Dzień dobry dzieciaki!
Dzisiaj opowiemy wam, skąd się wziął zwyczaj ustawiania w domach świątecznej choinki.
Choinką nazywa się udekorowane drzewko iglaste: świerk, jodła, sosna, które ozdabia się zgodnie z tradycją w wigilię, obecnie większość z nas robi to dużo wcześniej.
Do Polski ten zwyczaj przywędrował z Niemiec i początkowo nie był dobrze przyjęty przez kościół, bo był symbolem niechrześcijańskiej wierzeń.
Najbardziej drzewko pokochały, oczywiście, dzieci, które znajdowały na nim same przysmaki: jabłka, orzechy, pierniki.
Mieszkańcy gór stawiali kiedyś swoją choinkę, którą nazywali „jutką”, w specjalny sposób. Drzewko wieszali do góry nogami i przyozdabiali różnego rodzaju ozdobami, słodyczami i suszonymi owocami. Słodkie łakocie wieszano specjalnie nad płonącymi świeczkami, aby te mogły spadać na ziemię i być zjadane przez domowników.
* * *
Kiedy jeszcze nie było w sklepach elektrycznych lampek, na choinkach umieszczano prawdziwe, palące się świeczki. Niestety, czasami dochodziło do zapalenia się pobliskich gałązek, a potem już całego drzewka, a to było bardzo niebezpieczne!
* * *
Kilka lat wcześniej ubierano choinkę obowiązkowo w wigilię. Wtedy to zbierała się cała rodzina i stroiła drzewko najróżniejszymi ozdobami, takimi jak: łańcuchy z bibuły, papierowe ptaszki, malowane szyszki i bombki w różnych kształtach, wszyscy czekali, aż będzie można powiesić na czubku gwiazdę betlejemską.
Obecnie tradycja ubierania choinki bardzo się zmieniła.
W każdym domu stoi inaczej przystrojone drzewko. Ozdoby do dekoracji choinki są coraz bardziej wymyślne i najczęściej są kupowane w sklepach. Wynika to, oczywiście, z braku czasu domowników na wykonanie samodzielnie ozdób.
Jeśli chcecie mieć swoje, własnoręcznie wykonane ozdoby na choince zapraszam was wycinania i klejenia.
Skorzystajcie z pomocy filmików. Tradycyjny łańcuch na choinkę z papieru wykonany w nieco inny sposób. Jest trwalszy, gęstszy i może być bardziej kolorowy.
Bawcie się dobrze! Do zobaczenia!
